Muziek en dialect
Niets is zo leuk als dialect. Vroeger op de basisschool werd het gezien als iets minderwaardigs, het ABN was de norm. Ik geniet van dialect. Uit recalcitrant zijn tegen de norm van vroeger? Het is veel meer dan dat: een bijzonder stukje van de Nederlandse taal. Vriendinnen hoorde ik altijd graag Fries met elkaar praten, als enige aangemerkt als officiële taal.
Wie heeft nou niet genoten van het Rotterdams van Jules Deelder? Zeg nou zelf, krootjes klinkt leuker dan bietjes. Het Haags van Van Kooten en de Bie, het Utregs van Herman van Veen, het Twents van Herman Finkers. Het originele en inventieve ervan. Het zangerige Westlands en het onverstaanbare Limburgs, het nodigt op zijn minst uit tot goed luisteren om er toch iets herkenbaars uit te halen.
Volkslied voor Brabant
Het in het dialect zingen is mooi, zoals Skik (Daniël Lohues) Op fietse zong in het onvervalst Drents. Ik word er vrolijk van. Zoals Marlene Bakker of de Jacques Brel van Groningen, Ede Staal. Het Limburgs van de Heideroosjes, een bak herrie, maar dat dialect! Het Amsterdams van Hazes, tante Leen en Johnny Jordaan met hun onvervalste levensliederen, met een snik en een traan.
Guus Meeuwis zingt niet in het dialect, maar heeft toch een volkslied voor Brabant gecomponeerd, waar het licht altijd blijft branden! Het Oerend hard van Normaal uit de Achterhoek. Verhalen zingen in het dialect, hoe mooi is dat?
Mijn belangstelling voor dialect is denk ik begonnen toen ik in Brabant bij mijn tante logeerde en die mij vroeger ‘prulleke’ noemde. Dat vond en vind ik nog steeds ontzettend charmant
Keigaaf
Dialect, het geeft een eigenzinnige rijkdom aan de Nederlandse taal, of het nou gesproken, maar toch het liefst, gezongen wordt.
Gerdy werkt sinds 1976 bij de OBA en is begonnen bij de Muziekafdeling op de Prinsengracht. Tegenwoordig beheert zij voor de OBA de bladmuziek en de cd's. Ze rekent onder meer pop, blues, soul, R&B, global music, klassiek en jazz tot haar favoriete muziekgenres.