Ook geweldig: Lenteloos voorjaar:oorlogsdagboek 1940-1941, Hanny Michaelis, Connemara, Tim Robinson, Wie zoet is, A.H.M.Dautzenberg, The story of Lucy Gault, William Trevor, Een doek over de spiegel, Lisette Lewin. Speciale aandacht: Kom vrouwen aangepakt!, Bart Lankester.Sla ik nog boeken over: ja, te veel om op te noemen. Vooruit: Een familiedrama, Willem Brakman. En Ziezo! De 347 Kinderversjes van Annie M.G.Schmidt.Over een aantal van deze boeken schreef ik al eerder. Een paar auteurs wachten nog op een apart boekenblog: Willem Brakman, Nicolaas Matsier, Thomas Rosenboom, Lisette Lewin…

Verantwoording van dit leesjaar

Trouwe lezertjes van dit boekenblog –ik las ook twee mooie boeken over Marten Toonder- weten dat ik sinds 1974 bijhoud wat ik lees. Al die boeken vindt u terug bij www.librarything.com die fantastische website voor boekenliefhebbers. Valt die website ooit weg: alle titels zijn opgenoteerd in een multoringbandje. Mijn favoriete boeken zijn niet allemaal in 2017 verschenen, alleen het boek over Trien de Haan, van Bart Lankester –ik heb als bijna iedereen een permanente leesachterstand. Positiever gesteld: ik lees waar ik zin in heb en ook wat mij onverwacht onder ogen komt. 

Bibliotheek, Boekhandel, Tweedehands…

Als (ex-)bibliotheekmedewerker leen ik natuurlijk veel bibliotheekboeken! Daar zitten dan treffers bij als dat heerlijke boek over illustratrice Fiep Westendorp Blikvangers  (2016). Nieuwe boeken schaf ik met mate aan, vaak bij een presentatie –met handtekening natuurlijk. Ik ben een echte tweedehandsboekenkoper: Koningsdag en tegenwoordig de Kringloopwinkel- die in Noord zijn ware goudmijnen! Ik breng er overigens ook veel boeken naar toe. Ik heb nog niet per ongeluk of uit spijt “eigen” boeken  teruggekocht. Maar wel boeken gekocht die ik al kende (en meteen herlas); het heerlijke Compositieportret bijvoorbeeld. De bibliotheek is voor mij vaak de wegbereider tot aanschaf, zij het vaak jaren later.

Statistiek

Gelezen in 2017: 98 boeken- ongeveer 20 meer dan gebruikelijk -het effect van pensionering (plus bijna 3 kilo lichaamsgewicht extra- van lezen word je niet magerder).  Ik heb geen enkel boek voortijdig weggelegd, maar doorzettingsvermogen was nodig bij The loved and envied van Edith Bagnold. De handelaar van de Nederlandsche Cocaïne fabriek van Conny Braam werd gered door het onderwerp.

60 van die 98 zijn door mannen geschreven, 30 door vrouwen en 8, nee niet genderneutraal, maar verzamelbundels met gedichten. Ik las 5 romans in het Engels, plus 7 vertalingen. Ik las geen enkel boek van vóór 1900, al komen twee boeken over Louis Couperus wel in de richting. Ik las 8 in 2017 verschenen boeken, maar geen romans. Wel het indringende Een dienstbaar volkje, kosters in het Nederland van nu, door fotografe Esther Gerritsma en publiciste Andrea Hijmans. In totaal las ik meer dan 50 boeken van na 2000, dus helemaal achterlopen doe ik niet.

Onder die 98 bevonden zich 25 romans, 12 verhalenbundels, 25 gedichtenbundels, (waarvan 10 jeugdpoëzie), 3 strips (waaronder  Ton & Tineke Integraal  van André Franquin). De rest was non-fictie, onder andere 12 dagboeken en biografieën. Die dagboeken zorgen natuurlijk voor een plaatsingsprobleem: Frida Vogels, ik las haar Dagboek 1962-1963, moet je die nu bij 1962 zetten of bij het jaar van verschijnen? Zelfde geldt voor Lenteloos voorjaar, het fascinerende dagboek uit 1940/1941 van de toen 18-jarige Hanny Michaelis.  Je weet het niet! Je zou willen dat dit ons voornaamste probleem zou zijn in 2018, What a wonderful world it would be…

Bij mijn even gekke boekenvrienden/innen in 2017  maakten de romans van Jane Gardam- Old filth, Een onberispelijk man, indruk.

Mijn advies: blijf lezen, papier, papierloos, bestsellers of niet, en trek u niet teveel van de buitenwereld aan. Snuffel in bibliotheek, boekhandel en ga naar www.welkboek.nl . Vraag  de (bibliotheek)medewerkers om advies. Dat vinden ze nog leuker dan iemand de weg naar het restaurant te wijzen!

Volgspot van Joseph O’Connor maakte toch het meeste indruk in 2017, meer dan alle liedjes van zijn ook zo begaafde zus Sinèad. “Een kamer in een Londens pension, 27 oktober 1952, 6.43 uur: Je bent nu vijfenzestig, even oud als dat huis misschien, misschien zelfs nog wat ouder. Onvoorstelbaar. Je  loopt naar het enige raam in de kamer. De ruit voelt ontzettend koud aan. Het wordt winter in Engeland. Het is guur geweest, de laatste tijd. En de afgelopen nacht is er zelfs een zware storm over Londen getrokken.”  Dat voorspelt weinig goeds voor de hoofdpersoon, maar veel voor de rest van het boek.

PS: een enthousiast makend boek over het lezen en recenseren van Nederlandse romans vond ik De ongeneeslijke lezer: een werkboek  (2002) van Arjan Peters. 

Leo Willemse, geboren en getogen in Amsterdam-Noord, werkte vanaf 1973 in talloze functies bij de OBA. Hij nam afscheid in april 2017, maar schrijft gelukkig nog met regelmaat boekenblogs voor de OBA. Hij leest ongeveer 100 boeken per jaar, van literatuur tot strips. Het resultaat van meer dan 60 jaar lezen vind je terug in zijn Boekenblog waarmee hij in 2010 begon.

Lees meer OBA-blogs