Een race tegen de klok

"Ragdoll van Daniel Cole is het eerste deel van een bloedstollende reeks die me veel uren slaap heeft gekost. Niet alleen omdat het zo eng is, maar ook omdat ik wilde blijven lezen. Een rechercheur vindt een lijk dat uit delen van meerdere personen blijkt te bestaan. Terwijl hij achter de identiteit van de dader probeert te komen, ontvangt zijn vrouw een lijst met daarop de volgende slachtoffers en de data waarop ze aan de beurt zijn. Thrillers zijn normaal niet echt mijn genre, maar omdat dit verhaal een letterlijke deadline heeft is het ongelooflijk spannend."

– José, marketeer

De snelle wereld van een psychopaat

"American Psycho... Ergens begin jaren '90 gelezen en voor mij heeft geen boek deze engheid nog overtroffen. Het gaat over Patrick Bateman, een charmante, intelligente, aantrekkelijke Wall Street-yup met een duistere, héél duistere kant: hij is een psychopaat en seriemoordenaar die zijn slachtoffers graag eerst foltert. Klinkt allemaal toch ergens wel dertien in een dozijn, maar echt: lezen! Geeft ook een beeld van de eighties en de flashy snellejongenswereld vol mooie vrouwen, coke, feestjes, hippe merken en ander genot. Ondanks de gruwelen heb ik eigenlijk wel zin om het weer uit mijn boekenkast te trekken en opnieuw te lezen..."

– Andrea, informatiemedewerker

Belaagd door een mysterieus monster

"Ik las It van Stephen King (stiekem, met een zaklamp onder de dekens) toen ik niet veel ouder was dan de kinderen in het stadje Derry, dat belaagd wordt door een mysterieus monster dat uit is op kindervlees.
Door de pagina's lange beschrijvingen van de karakters en de gebeurtenissen, speelt de horror zich voor je ogen af. Bij ieder geluid dat ik hoorde, was ik ervan overtuigd dat het mijn beurt was.

Hoewel ik er inmiddels vrij zeker van ben dat er geen horrorclown op mijn overloop huist, heb ik het boek na 20 jaar nog steeds niet durven herlezen."

– Maaike, medewerker Jeugd & Jongeren

De bedenker van het griezelverhaal

"De verhalen van Edgar Allan Poe zijn literaire naslagwerken waarop je eindeloos terug kunt grijpen als inspiratiebron, om je te verwonderen over menselijke obsessies en dierlijke driften, te griezelen van bovennatuurlijke ervaringen, de dood recht in de ogen aan te kijken, het leven niet te snappen. Het is zo’n rijk oeuvre; het voelt een beetje als aanraden om de Bijbel een keer te lezen. Neem The Fall of the House of Usher, een klassiek gothic horrorverhaal over een echt spookhuis. Of lees The Purloined Letter, een perfecte detective. Poe heeft een heftig leven gehad en dat zie je terug in al zijn verhalen, waarvan de macabere sfeer onder je huid kruipt, om je vervolgens nooit meer los te laten. Zijn werk stijgt boven ieder genre uit, hem in een hokje plaatsen doet hem geen eer aan."

– Daphne, beeldredacteur

Letterlijk een pageturner

"Mark Z. Danielewski’s House Of Leaves wordt door sommigen “the scariest book of all time” genoemd. Opmerkelijk, aangezien het door anderen wordt beschreven als een liefdesverhaal of een postmodernistische gimmick. Het staat voor mij in elk geval buiten kijf dat het boek eng is. Een gezin ontdekt dat het huis waarin het woont groter is aan de binnenkant dan aan de buitenkant, en dat is nog maar het begin van de verwarring die dit boek zo uniek maakt. De dreiging overstijgt - vaak letterlijk - de letters waarin zij verteld wordt: lettertypes krimpen totdat ze van de pagina verdwijnen, pagina’s beginnen plots te draaien, voetnoten krijgen voetnoten totdat de hoofdtekst overwoekerd is door kanttekening, en zodoende wordt het papieren boek even labyrintisch als haar verhaal."

– Joe, bibliotheekmedewerker

Enge film, tien keer enger boek

"Hoewel ik vaak enge films kijk, lees ik gek genoeg bijna nooit enge boeken. Nadat ik de verfilming van The Shining had gezien werd ik toch wel benieuwd naar het boek... en dat heb ik geweten. Ik heb er wakker van gelegen, en dan vooral van de passages waarin duidelijk wordt dat hoofdpersoon Jack Torrance wordt overgenomen door de waanzin die huist in het spookachtige, verlaten Overlook Hotel. Door de manier waarop dit proces is beschreven word je er compleet ingezogen. Op het papier vloeien waanbeelden naadloos over in de realiteit, waardoor je aan je eigen verstand gaat twijfelen. Ik vond dit boek daarom minstens tien keer enger dan de film."

– Max, webredacteur