Boekenblog 182; Zomervakantie - Uitgelezen boeken
Natuurlijk, momenteel alleen maar stukken over vakantie en de grootste zorg: wat lezen we op vakantie. De tips komen van alle kanten; goedbedoeld en ontmoedigend. Je lijkt eigenlijk nooit iets te lezen en je moet kiezen uit veel te veel boeken. Voor die mensen met een e-reader met meer dan 1.500 illegaal gedownloade titels, is de straf erger: Elke keus sluit een andere uit. Keuzestress! Lees in Blog 181 wat Kees van Kooten ervan vindt.
Tientje Poets
Zo ben ik dus niet. En ik heb geen tips nodig. Ik heb mezelf getrakteerd op De Helleveeg van A.F.Th.van der Heijden. Dat boek was goed voor drie dagen ongelooflijk veel leesplezier. Iedereen kent de persoonlijke tragedie in het leven van Adri van der Heijden en zijn vrouw – de tragische dood van zoon Tonio, opgeschreven in de requiemroman Tonio. Het is bijna onbegrijpelijk dat hij een dergelijk boek heeft kunnen schrijven; een boek waar het schrijfplezier vanaf spat. Een familieroman, met een rancuneuze tante in de hoofdrol, dat ik meermalen schaterend van het lachen even moest weglachen. Daarna me verkneukelen over de ranzige passages en vervolgens vol bewondering over hoe hij in 250 pagina’s ook een tijdsbeeld van Nederland tussen 1940-2000 neerzet. Grote literatuur, in twee maanden geschreven. U moest altijd zo lachen om Dimitri Verhulst, Tom Lanoye en nog wat van die een beetje arbeideristische Vlamingen? Van der Heijden is nóg veel beter!
National Trust
Zuid-Engeland, waar ik twee weken verbleef, is prachtig en hoe verder je naar het westen reist – ik kwam tot Salisbury – worden de stadjes nog mooier en het landschap leger. De pubs zijn vaak van een oogverblindende schoonheid en, belangrijker, je kunt er heerlijk eten en drinken. In sommige liggen ook (heel oude) boeken, zoals de zoveeldelige Geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog van Winston S.Churchill, dé “Groot-Britanniër” van de eeuw. Ik las ze als jongen van 14,15. Niemand leest ze nog, vandaar dat je ze overal ziet liggen. In Chartwell, het huis waar de beroemdste sigarenroker ooit 40 jaar gewoond had, zie je ze ook in verschillende kamers. Chartwell valt nu onder het beheer van een de mooiste instellingen die het Verenigd Koninkrijk kent, de National Trust. Honderden landhuizen, parken, instellingen staan onder hun supervisie. Ze onderhouden de voor de verarmde adel veel te dure huizen, ze organiseren daar evenementen en schrijven over ieder huis en zijn bewoners, voorwerpen, omgeving, schitterend uitgegeven boeken, die ik allemaal zou willen lezen.
Wat is dan heerlijk om ’s avonds weg te duiken in een roman van Anthony Trollope, die vaak schreef over het leven in deze stately homes (de Palliser-serie bijvoorbeeld). Tijdgenoot van Charles Dickens met een enorme productie. Had hij de ene roman af, begon hij de volgende dag aan een andere, waar hij ook was – en hij reisde de hele wereld af. Tussendoor vond hij ook de brievenbus uit. Ze zijn eigenlijk alle vijftig goed (die romans dus).Vuistregel: hoe dikker, hoe beter. Begin met The Warden of Barchester Towers. Dickens is een betere schrijver maar ook moeilijker. Maar op vakantie mag moeilijk ook wel. Lees dan David Copperfield. Gaat u via Dover naar Engeland, maak dan een omweg naar de grappige badplaats Broadstairs en laat u fotograferen voor het huis waar dit fenomenale boek zich in Dickens’ fantasie afspeelde. Ondertussen denkt u dan even aan die fijne tante Betsy Trotwood, een heel andere tante dan Tientje Poets uit De helleveeg!
Dat zich gedurende mijn afwezigheid in Overtoomse Veld een kleine ramp herhaalde, is stof voor een volgend blog. De tweede sluiting binnen 30 jaar van Bibliotheek Overtoomse Veld kan ik niet ongemerkt laten passeren.